نحوه برخورد با کودکان ۱ تا ۳ ساله
در سن ۱ تا ۳ سالگی توانایی تمرکز و مهارت‌های ارتباطی در کودکان وجود ندارد. وکودک نمیتواند با کودکان دیگر بازی کند,فقط در کنار آنها بازی میکند. شما باید به او یک‌سری مفاهیم مانند شریک شدن، تقسیم کردن و رعایت نوبت را بیاموزید. شما باید بازی کردن را به کودک‌تان یاد دهید اگر او بازی کردن را یاد نگیرد ارتباط و بازی با کودکان دیگر را یاد نمی‌گیرد، اگر شما نمی‌خواهید کودکی خودخواه داشته باشید باید حس امنیت، اعتماد و مثبت‌اندیشی را در او تقویت کنید.
کودکی که احساس امنیت نمی‌کند و بی‌اعتماد است
وقتی میبینید کودک‌تان از اینکه اسباب بازی هایش را به کسی دهد ناراحت می‌شود وعلاقه ای به اشتراک گذاشتن اسباب بازی هایش ندارد باید احساس امنیت درونی را در او بالا ببرید چون او به محیط اطراف، اعضای خانواده و دیگران اعتماد ندارد. و زمانی که اعتماد کند سهیم شدن را با دیگران یاد میگیرد.
مفهوم مشارکت را به کودک خود بیاموزید
به کودک‌تان بازی‌های گروهی یاد دهید. بازی‌هایی مثل پازل درست کردن را یاد دهید و برای گذاشتن تکه‌های آن نوبت تعیین کنید. می‌توان مفهوم مشارکت را با کمک گرفتن در کارهای خانه به او بیاموزید.مثلا کودک 2 ساله می‌تواند در چیدن میز غذا یا سفره به شما کمک کند و وسایل را کم‌کم بیاورد.
کودک‌تان را سرزنش نکنید
برچسب زدن به کودک 2 ساله‌ای که اسباب‌بازی‌هایش را به اشتراک نمی‌گذارد اصلا پسندیده نیست وقتی شما به کودک خود می‌گویید خودخواه است ندانسته این ویژگی را در او تثبیت کرده اید. شما می‌توانید به جای اینکه کودک‌تان را سرزنش یا نصیحت کنید رفتارهای مثبت را در او تقویت کنید.همین‌که کودک‌تان یاد بگیرد و در ذهنش این نکات بماند هرچه بزرگتر شود متوجه می‌شود اینکه وسایلش را با دیگران تقسیم کند لذت بخش تر است تا اینکه فقط برای خود نگه دارد.
کودک‌تان را تشویق کنید ولی به او جایزه ندهید
هنگامی که به فرزندتان جایزه می‌دهید تا راضی به دادن اسباب بازی هایش شود آن نتیجه ی مطلوبی که می‌خواهید بدست نمی‌آورید. چون کودک فردی می‌شود که به دادن اسباب بازی هایش علاقه ای ندارد. این کار باعث می‌شود در آینده هم آنها خسیس بار بیایند اما تشویق کودک زمانی که وسیله‌ای را با کودک دیگر به اشتراک می‌گذارد در او حس مثبت ایجاد خواهد کرد.
به کودک‌تان اطمینان دهید
اگر فرزندتان علاقه خاصي به اسباب‌بازی یا لباسش دارد، این اطمینان را به او بدهید که مجبور نیست آن را به دیگری بدهد. کودکان زمانی که بفهمند می‌توانند وسایل مورد علاقه‌شان را نگه دارند برای بخشش سایر وسایل‌شان راحت‌تر اقدام می‌کنند.
آنها را تحریم کنید
اگر دیدید کودک‌تان با کودک دیگربر سر یک اسباب‌بازی خاص دعوا دارد، بهتر است برای مدتی آن اسباب‌بازی را بردارید و وقتی کودک‌تان توانست مفهوم با هم بازی کردن و مشارکت را درک کند، آن را بیاورید. یادگیری رفتارهای اجتماعی نیاز به الگو، تمرین و زمان دارد.
باید به ثبات شخصیتی رسیده باشند
بچه‌ها برای اینکه چیزی را با کسی تقسیم کنند باید ثبات شخصیتی داشته باشند. بخشی از نگرانی کودک از به اشتراک گذاشتن وسیله مربوط به این مسئله است که او ثبات شخصیتی ندارد. در مورد برخی از کودکان این مسئله دیر اتفاق می‌افتد زیرا حس امنیت او پایین است و مادر باید در این مورد صبر داشته باشد.
مفهوم حس مالکیت را توضیح دهید
برای به اشتراک گذاشتن چیزی در ابتدا باید مفهوم احساس مالکیت در کودک شکل بگیرد. برای رسیدن به این مفهوم مادر تا 3سالگی فرصت دارد. باید با جملاتی که همدلی در آن است مانند «عزیزم می‌دونم که عروسکت رو دوست داری، منم دوستش دارم اما دوستت هم می‌تونه باهاش بازی کنه و بعد دوباره پسش می‌گیریم.» حس مالکیت را به او بدهید. بچه‌ها برخی اوقات دوست داشتن یک شی را با مالکیت شی اشتباه می‌گیرند و مثلا فکر می‌کنند وقتی چیزی را دوست دارند، مال آنهاست یا اینکه اگر کسی اسباب‌بازی آنها را دوست داشته باشد، پس می‌خواهد آن را مال خود کند. باید در این موارد جملاتی به او گفته شود که بفهمد دوست داشتن با مالکیت متفاوت است. مثلا«می‌دونم که دوستش داری اما این مال شما نیست.» یا «می‌دونم که این مال شماست ولی دوستت هم می‌تونه باهاش بازی کنه»
مهد کودک به فرزندتان کمک میکند
بزرگ‌ترها چه بخواهند و چه نخواهند نسبت به کودک حمایتگر هستند اما کودکان در مهدکودک با دنیای واقعی یکدیگر آشنا می‌شوند. آنها در آنجا می‌بینند که کودکی اسباب‌بازی‌اش را به کودک دیگر می‌دهد و فاجعه‌ای پیش نمی‌آید. اگر کودک میان همسالان خود قرار بگیرد زودتر به اشتراک گذاشتن و بخشیدن را می‌آموزد.
رفتار درمانی کنید
اگر کودک در یک مهمانی درگیر کشمکش با کودک دیگری بر سر یک اسباب‌بازی شد، می‌توانید آن وسیله را بردارید و بگویید، «شما با هم دوست نیستین و این عروسک نمی‌خواد با شما بازی کنه» بعد از چند دقیقه که بچه‌ها ساکت شدند می‌توانید دوباره به آنها پیشنهاد بدهید که « عروسک رو بیارم تا هردوتون باهاش بازی کنین؟!» به این حالت رفتاردرمانی گفته می‌شود.